Zwykła nastolatka, Yuzuki Mikage zaczyna widzieć w swojej podświadomości osoby, które po pewnym czasie znikają. Jak się dowiaduje, jest ona medium dla przebywającej w Piekle Enmy Ai, która chce powrócić do dawnego zadania. Dziewczyna jest tego świadoma i godzi się na to, ponieważ, mimo fizycznego bólu, jaki wywołuje Enma, może uratować poszczególne postaci od popełnienia straszliwego błędu. Za każdym razem, gdy ktoś odwiedza Jigoku Tsuushin. Ai pożycza energię życiową od Yuzuki i stawia się na wyznaczone miejsce. Oczywiście towarzyszą jej jak zwykle Hone-Onna, Ren i Wanyuudo, a do tego niesforna Kikuri i jako nowa postać pojawia się tajemniczy chłopak - Yamawaro.
I tutaj, jeśli chodzi o fabułę, sytuacja również jest bez zmian. Jeden odcinek przypada na jedną historię. Jedyną postacią, która przewija się przez całą serię, nie licząc 'Piekielnej drużyny', jest właśnie Yuzuki. Małe déjà vu serii poprzedniej.
Pomimo tego elementu powtórzenia jest to seria dużo lepsza niż pierwsza część, ponieważ ludzkie historie są bardziej wstrząsające i bardziej podobne do naszego prawdziwego życia. Nie brakuje, oczywiście, humoru, lecz Mitsuganae w całości nasiąknięte jest tajemniczą atmosferą, dlatego też odbiorca może nie zauważyć co zabawniejszych momentów.
Różnicą pomiędzy tą a wcześniejszymi seriami jest o wiele żywsza gama kolorów jak np. w momentach przejmowania ciała astralnego Yuzuki. Bardzo widowiskowe, a zarazem piękne, sceny. A temu wszystkiemu towarzyszy bardzo subtelna i delikatna ścieżka dźwiękowa. Muzyka zachowana w mrocznej tonacji sprawia, że mamy jaśniejszy obraz sytuacji i jesteśmy w stanie bardziej zrozumieć dramatyczne działania desperatów.
Jigoku Shoujo Mitsuganae jest z całą pewnością najoryginalniejszym odzwierciedleniem ludzkich problemów. Oglądając ten tytuł odbiorca zamiast głównej postaci widzi siebie. Aż czasami można żałować, że w rzeczywistości nie istnieje Jigoku Tsuushin. Dodam jeszcze taką ciekawostkę, że autor sprawia nam w Mitsuganae prezent, w postaci pewnej osoby z serii pierwszej.
Podsumowując, nic dodać, nic ująć. Na pewno jest to pozycja, którą musi obejrzeć każdy fan horrorów. I nie tylko.
Moka_San dla Dansetsu
Pierwowzór: manga
Rodzaj produkcji: TV
Rok wydania: 2008
Czas trwania: 26 x 24 min
Reżyser: Kenichi Kanemaki
Scenariusz: Hiroshi Watanabe
Muzyka: Hiromi Mizutani, Yasuharu Takanashi, Kenji Fujisawa
Gatunki: horror, dramat, psychologiczne, supernatural
Miejsce: Japonia
Czas: współczesność
Postaci: bogowie, uczniowie
