Jej życie to ciągła monotonia - dom, szkoła, nauka i sen. Nigdy wcześniej nie zastanawiała się nad jakąkolwiek zmianą w jej życiu, zanim pewnego dnia na ulicy nie spotkała bardzo dziwnego chłopaka o imieniu Arashi. Wyróżniał się z tłumu, miał blond włosy, dużo kolczyków i nietypowy strój. Zaproponował jej zostanie modelką. No cóż, jak każda rozsądna dziewczyna Yukari odmówiła, w końcu nie znała go. Jednakże chłopak nie dawał za wygraną. Hayasaka, uciekając przed nim, wpadła na dziwną kobietę i pod wpływem emocji zemdlała. Znalazła się w Atelier, czyli miejscu, gdzie Arashi wraz z przyjaciółmi spotykali się, by tworzyć własną, niepowtarzalną kolekcję. Po przebudzeniu Yukari poznaje jeszcze Miwako i Isabelle, na która wpadła, oni zaś ponownie próbują ją przekonać do pozostania modelką, jednakże dziewczyna się nie zgadza. W końcu Yukari przekonuje George, czwarty członek zespołu i lider.
Akcja anime nie toczy się zbyt szybko, by nie pominąć ważnych szczegółów z życia nastolatków. Jednakże nie mogę ominąć istotnego faktu, że 4 tomy mangi są zamknięte w 10 odcinkach, a piąty tom, który uważam za najważniejszy, zamknięto w 1 odcinku. Osoby, które wcześniej przeczytały mangę, mogą być urażone tym faktem.
Jeśli chodzi o bohaterów anime, to na tym polu Ai Yazawa się popisała. Każda z pięciu głównych postaci, jest nie tyle oryginalna pod względem wyglądu, ale posiada ciekawą historię, którą po krótce poznajemy. Miwako jest jak mała, słodka dziewczynka o różowych włosach z wielkim marzeniem o projektowaniu ciuchów. Arashi ma własny świat i własne kredki, jest(?) następcą wielkiej sieci hoteli. George ma bogatego ojca, lecz w życiu rodzinnym mu się nie powodzi. Isabella to jedna z najciekawszych postaci. Jest to transwestyta, jednakże nie można się od razu spostrzec, ponieważ seiyuu mówi kobiecym głosem. Bohaterowie tego anime nie mają łatwego życia, wspierają się nawzajem i wspólnie dążą do jednego celu: wygrać na szkolnym pokazie mody.
Kreska anime jest dość specyficzna i bardziej naturalna. Oczy nie są takie duże, a rysy twarzy są bardziej naturalne. Niestety zawiodłam się na animacji. Przy zbliżeniu możemy dostrzec prawdziwe piękno postaci, lecz gdy kamera odsunie się trochę bardziej, zobaczymy wychudzone, powykrzywiane sylwetki. Animacja nie jest najlepsza, na szczęście gdzieś w okolicach 6 odcinka, można zobaczyć znaczne poprawy. Serię od razu lepiej się ogląda. Nie zapominając o występującym w anime super deformed, który za każdym razem wywoływał u mnie falę śmiechu. Jest to wielki plus.
Kolejną rzeczą, o której warto powiedzieć parę słów, jest muzyka. Piosenka w openingu wręcz mnie porywała emocjonalnie, była bardzo uczuciowa. Natomiast animacja mnie odrzucała, a więc obejrzeć raz, a potem przewijać. W przeciwieństwie do openingu, ending w zupełności mi się nie podobał. Obejrzałam go tylko raz, po czym wyłączałam odcinek. W ucho wpadła mi jeszcze jedna piosenka, którą nieraz można było usłyszeć w Atelier. Był to rockowy kawałek, który bardzo przypadł mi do gustu.
Seria bardzo mi się podobała. Jest to jedna z najlepszych w twórczości Ai Yazawy. Anime obejrzałam dwa razy i z chęcią obejrzałabym po raz trzeci. Polecam wszystkim, którzy lubią anime o gatunku okruchy życia i romans. I dobrze radzę mieć w zapasie paczkę chusteczek oglądając ostatni odcinek.
Nettle dla Dansetsu
Autor:Ai Yazawa
Pierwowzór: manga
Rodzaj produkcji: seria TV
Rok wydania: 2005
Czas trwania: 12×25 min
Reżyser: Osamu Kobayashi
Scenariusz: Osamu Kobayashi
Muzyka: Hiroaki Sano
Gatunki: Okruchy życia, Romans, Dramat
Miejsce: Japonia
Czas: Współczesność
Postaci:Artyści, uczniowie/studenci
